Lieve allemaal,

Jullie hebben lang op een tweede verhaaltje van ons moeten wachten, maar hier is ie dan eindelijk. We hebben een vrij druk programma, dus vandaar dat het allemaal wat langer duurt. Het is namelijk bijna zonde om in je hotel achter de computer te kruipen, want Cuba is in 1 woord GE-WEL-DIG! Er is geen 1 land zoals Cuba en dat maakt het allemaal super!

We hebben nog niet eens verteld over ons eerste hotel. Af en toe vallen de kamers van ellende uit elkaar, maar eigenlijk wen je er wel aan. Overal in Havana staan gebouwen werkelijk op instorten en kun je niet geloven dat je daar uberhaupt in kan wonen. Maar aangezien de de hele dag door Havana heen crossen, is het ' no problemo' voor ons. Zolang we maar water hebben om te douchen, want dat wil hier nog wel eens ontbreken. We zitten aan het einde van de droge periode en soms heeft gewoon heel Havana geen water. (waar toch zo'n 3 miljoen mensen leven) Niemand lijkt zich er druk over te maken als je er een Cubaan om vraagt; het is een Problemo Nacional.

De afgelopen week hebben we van maandag tot donderdag spaanse lessen gevolgd, iedere dag van 9 tot half 2. Best pittig af en toe, want deze Cubaanse docenten gaan in hoog tempo, maar ze doen het wel met heel erg veel plezier en er wordt dan ook in elke les gezongen en gedanst. We beginnen de salsa onder de knie te krijgen! Vorige week hebben we gelukkig allebei ons mondeling en tentamenmet succes afgerond. De docenten vertellenons veel over hoe het is om hier als Cubaan te leven. Als toerist krijg je namelijk vrij weinig mee van de 'echte' wereld die zich voor de inwoners afspeeld. Er is ontzettend veel armoede, maar de Cubanen verzinnen vanalles om toch nog hier en daar iets te verdienen. Maar gelukkig maak je de toeristen blij door vanalles te geven; pennen en zeepjes zijn hier goud waard! De Cubanen trekken gezichten alsof ze de loterij hebben gewonnen. Ook wij gaan elke dag met zeepjes op pad. En 2 stel Cubanen hebben wel heel erg veel geluk met ons gehad. We werden aangesproken of wij onze haren in wilden vlechten. Volgens hen deed elke toerist dat, maar wij zagen dat niet zo zitten. Maar ' nee' zeggen gaat niet zo makkelijk en voordat wij het wisten kwamen deze Cubanen met opeens een heel ander verhaal. De vrouw was hoogzwanger en ze had geen geld om luiers te kopen. Ze vroeg ons om luiers voor hen te kopen. En op dat moment kan je het echt niet over je hart verkrijgen om zonder pardon weg te lopen.Je weet namelijk dondersgoed dat de Cubanen echt niets hebben enmoeten leven van middelen op de bon ' la libreta'. Met geluk verdienen Cubanen 20 CUC per maand, omgerekend 17 euro. Wij liepen dus mee naar de winkel en de Cubanen hadden niet echt meegerekend dat wij ook maar studenten waren. Kassa; dat werd 135euro (!!!!!!). Wij hebben ze toen even goed duidelijk gemaakt dat dit toch echt niet de bedoeling was en uiteindelijk waren we allemaal 10 euro kwijt en liepen deze Cubanen dolgelukkig de winkel uit.

Daarnaast is het elke dag een heleuitdaging omeen leuk restaurantje te vinden waar ze misschien iets anders hebben dankip, rijst en bonen. Mocht je iets willen bestellen in een restaurant, dan moet je eerst vragen of het er uberhaupt wel is, voordat ze ' no hay' zeggen, een bekende spreuk in Cuba, oftewel; ' het is er niet' .Toch sleuren de Cubanen je niet van de straat, zoals dat in Spanje wel herkenbaar is. Je kunt rustig de kaart inkijken en wil je niet, dan niet.Maar de Cubanen weten welhoe ze blonde meisjes in moeten pakken en voor je het weet zit je met een mojito in een restaurantje waarvan je de keuken tochecht niet wil zien.

Desondanks zijn we allebei nog niet ziek, zwak of misselijk geweest, dus dat gaat gelukkig allemaal goed.Anderen uit onze groep hebben meer pech,zo hadden we al een ritje naar het ziekenhuis op dag 3.Cubanen kunnen namelijk nogal dramatisch doen als iemand even niet goed wordt, maar uiteindelijk blijkt ervrij weinig aan de hand te zijn.

We zullen straks nog even proberen om wat foto's op de site te zetten en een filmpje. Hier heb je namelijk de zogenaamde ' coco's', een knalgele taxi in de vorm van een sinaasappel. Dat is typisch Cubaans en ook wij hebben een ritje gemaakt, een hele belevenis.

Verder zijn we gisteren net teruggekomen van een weekendje weg naar de andere kant van Cuba, namelijk Pinar del Rio. Dit is het allermooiste stukje van Cuba en het was dan ook een geweldig weekend. Op de foto' s zullen jullie wat aparte bergen zien, de zogenaamde ' mogotes'. Dit zijn bergen die uitgesleten zijn door water en het geeft een sprookjesachtig landschap. We hadden een geweldig mooi hotel, zwembad, balkon, alles erop en eraan. Ons hoogtepunt van het weekend was toch zonder twijfel een salsaparty. Denk maar niet dat je rustig kunt blijven zitten, de Cubanen sleuren je zonder pardon de dansvloer op. (niet geheel erg, die Cubanen zijn bijzonder knap, hihi) Iedereen was echter doodop na zo'n avond, want als je eenmaal danst kom je niet zomaar weer weg, die Cubanen kunnen er wat van! De salsa dansen om 12 uur 's nachts in de open lucht met nog zo'n 26 graden, zeker niet verkeerd!

Een ander hoogtepunt was de Canopy-tour! Oftwel, aan een touw slingerend door de mooie omgeving (ongeveer 20 meter hoog) Helemaal niet eng, maar wel een geweldig uitzicht. Dit gaan we vervolgen in Costa Rica, daar schijnt ereen van 180 meter hoog te zijn en welgeteld 1 kilometer lang touw!

Verderzijn we vorige week nog naar een voorstelling geweest van een Buena Vista Social Club. Verreweg de bekendste band van Cuba en zeker ook internationaal bekend! De hele avond de ritmes van de salsa, rumba etc. etc, onder genot van een cocktail, de Cubaanse sfeer hangt werkelijk overal!

Aankomende week woensdag krijgen we ons diploma voor de Spaanse lessen en zullen we het hier in Havana afsluiten. We gaan donderdag op pad naar Cienfuegos, daarna Guajamico. Zaterdag zullen we in Trinidad vertoeven, waar we EINDELIJK de zee in kunnen duiken!

Heeeel erg veel liefs y muchos besos uit het zonnige Cuba,

Dorien & Danique